Destalinizacja w sowieckiej Rosji

Destalinizacja była procesem zapoczątkowanym przez Nikitę Chruszczowa po śmierci byłego rosyjskiego dyktatora Józefa Stalina w marcu 1953 r., Polegającej najpierw na zdyskredytowaniu Stalina, a następnie zreformowaniu Rosji Radzieckiej, co doprowadziło do zwolnienia dużej liczby osób z więzienia w Gułagach, czasowej odwilży w czasie zimnej wojny, niewielkie rozluźnienie cenzury i wzrost dóbr konsumpcyjnych, epokę nazwaną „Odwilż” lub „Odwilż Chruszczowa”.

Reguła monolityczna Stalina

W 1917 r. Carski rząd Rosji został usunięty przez serię rewolucji, które osiągnęły punkt kulminacyjny pod koniec roku wraz z Leninem i jego zwolennikami. Głosili rady, komitety, grupy do rządzenia, ale kiedy zmarł Lenin, człowiek o biurokratycznym geniuszu o imieniu Stalin zdołał wypaczyć cały system radzieckiej Rosji wokół jego osobistych rządów. Stalin wykazał się sprytem politycznym, ale nie przejawiał współczucia ani moralności, i wprowadził okres terroru, ponieważ każdy poziom społeczeństwa i najwyraźniej każda osoba w ZSRR była podejrzana, a miliony wysyłano do obozów pracy w Gułagu, często na śmierć. Stalinowi udało się utrzymać, a następnie wygrać II wojnę światową, ponieważ uprzemysłowił ZSRR ogromnymi kosztami ludzkimi, a system był tak zaabsorbowany wokół niego, że umierając, jego strażnicy nie mogli odejść i zobaczyć ze strachu, co jest z nim nie tak. .

Chruszczow przejmuje władzę

System Stalina nie pozostawił wyraźnego następcy, w wyniku czego Stalin aktywnie usunął rywali do władzy. Nawet wielki generał Związku Radzieckiego podczas II wojny światowej, Żukow, został zepchnięty w zapomnienie, aby Stalin mógł rządzić sam. Oznaczało to walkę o władzę, tę, którą wygrała była komisarz Nikita Chruszczow, bez samych umiejętności politycznych.

Zawrót: niszczenie Stalina

Chruszczow nie chciał kontynuować polityki czystki i morderstwa Stalina, a ten nowy kierunek - Destalinizacja - został ogłoszony przez Chruszczowa w przemówieniu na XX Zjeździe Partii KPZR w dniu 25 lutego 1956 r. Zatytułowanym „O kulcie osobowości i jego konsekwencjach” „w którym zaatakował Stalina, jego tyrańskie rządy i zbrodnie tej epoki przeciwko partii. Zawracanie zszokowało obecnych.

Mowa ta była obliczonym ryzykiem dla Chruszczowa, który był znany w późniejszym rządzie Stalina, że ​​mógłby zaatakować i osłabić Stalina, pozwalając na wprowadzenie polityki nie-stalinowskiej, bez potępienia się przez stowarzyszenie. Ponieważ wszyscy wysoko w rządzącej Rosji partii również zawdzięczali swoje stanowisko Stalinowi, nie było nikogo, kto mógłby zaatakować Chruszczowa bez podzielenia tej samej winy. Chruszczow grał na tym, a przejście od kultu Stalina do czegoś stosunkowo bardziej swobodnego, a przy utrzymaniu Chruszczowa u władzy, było możliwe.

Granice

Było rozczarowanie, szczególnie na Zachodzie, że Destalinizacja nie doprowadziła do większej liberalizacji w Rosji: wszystko jest względne, a my wciąż mówimy o uporządkowanym i kontrolowanym społeczeństwie, w którym komunizm był zupełnie inny niż pierwotna koncepcja. Proces ten został również zredukowany wraz z usunięciem Chruszczowa z władzy w 1964 r. Współczesni komentatorzy martwią się Putinowską Rosją i tym, jak Stalin jest w trakcie procesu rehabilitacji.

Obejrzyj wideo: Nie pozwolimy faszystowskim barbarzyńcom deptać naszej Ojczyzny (Czerwiec 2022).